laatste jaar even samenvatten: tot eind augustus enorm gedoe, medische missers, zorgen, ellende, schrijf ik op een ander moment nog wel van me af. toen kwam toch de roze wolk nog. ze loopt, zegt dingetjes, doet dingetjes, is altijd vrolijk en rete-eigenwijs. 10 tanden en een kies, haar houdt nog niet over. van die dingen.
maar moet nu vooral mijn off-avond even anoniem kwijt. sta rood. ben te dik. zie er in op foto leuke jurk uit als een rollade. auto moet naar de apk. mijn (nieuwe) telefoon laadt niet meer op. tekst voor klant door corrector volkomen herschreven. is de corrector een gestoorde gek of is klant stiekum niet tevreden? is tekst dus niet goed?
moest ik ook nog blij gaan reageren op de zwangerschap van zwangerschapsgym-vriendinnetjes C. en M. maar ik ben helemaal niet blij! ik ben jaloers, ik ben boos, ik ben veertig, ik wil ook nog een kindje. maar M. wil niet nog een keer vanwege 'de risico's'. en nu? wat nu? gelukkig zijn met wat ik heb? ik wil meer!
dinsdag 12 april 2011
maandag 17 mei 2010
druk
echt, dat mensen nog tijd hebben om te werken!
het scheelt wel dat onze B. de fles niet wil en er dus constant gezeur is bij de opvang. of eigenlijk: was. want ik had er zoveel stress van, dat ik heb besloten haar tot 1 juli thuis te houden. lekker aan de borst. en aan de fruithap, vanaf deze week.
dat geeft rust, al doet ze met de borst ook nog af en toe behoorlijk moeilijk. en verval ik in al mijn oude fouten - t-shirts per se strak op willen vouwen, klussen in huis, administratie, alleen maar dingen doen en niet kunnen ontspannen. probeer nu wat meer los te laten. valt niet mee, want ik hou van strak opgevouwen t-shirts.
het scheelt wel dat onze B. de fles niet wil en er dus constant gezeur is bij de opvang. of eigenlijk: was. want ik had er zoveel stress van, dat ik heb besloten haar tot 1 juli thuis te houden. lekker aan de borst. en aan de fruithap, vanaf deze week.
dat geeft rust, al doet ze met de borst ook nog af en toe behoorlijk moeilijk. en verval ik in al mijn oude fouten - t-shirts per se strak op willen vouwen, klussen in huis, administratie, alleen maar dingen doen en niet kunnen ontspannen. probeer nu wat meer los te laten. valt niet mee, want ik hou van strak opgevouwen t-shirts.
maandag 15 februari 2010
de bah in baby
dat is dus niet leuk, als je baby midden in de nacht een poepsalvo afvuurt op je knisperschone pyama. en raak schiet.
zondag 7 februari 2010
geboren!
nou, woensdag geen kind hoor. wel veel gel en gewroet en dus de hele handel weer op slot. ik ben niet zo van de gepruts aan de muts, dat blijkt. donderdag wat gerommel,'s nachts 4 centimeter ontsluiting en dus werden de vliezen gebroken. lang verhaal kort: nog wazig van de morfine, verplicht liggen, pijnpijnpijn, echt verboden te lopen, dan maar ruggenprik, koorts, 9 centimeter, persen, vrijdag 15 januari om 13.42 geboren: onze dochter Billie, 3235 gram en kerngezond.
eerste dagen waren fijn (maar onwerkelijk), toen een paar helse nachten, paniek, angst voor depressie, huilen, gedoe. inmiddels een redelijk schema. maar nog steeds enorm onzeker en vaak angstig. en een raar syndroom aan mijn tiet, waarbij de tepel wit wegtrekt. au!!!!! voeden doet na wat hulp niet echt meer zeer, dus we gaan de goede kant op. vind het ook echt wel leuk, vaak. alleen die roze wolk, kan iemand die nog even langssturen?
eerste dagen waren fijn (maar onwerkelijk), toen een paar helse nachten, paniek, angst voor depressie, huilen, gedoe. inmiddels een redelijk schema. maar nog steeds enorm onzeker en vaak angstig. en een raar syndroom aan mijn tiet, waarbij de tepel wit wegtrekt. au!!!!! voeden doet na wat hulp niet echt meer zeer, dus we gaan de goede kant op. vind het ook echt wel leuk, vaak. alleen die roze wolk, kan iemand die nog even langssturen?
dinsdag 12 januari 2010
woensdag...
dan ben ik weer bang dat ik er straks enorm spijt van heb (extra lullig na al die ivf-shit), dan weer dat ik het niet kan en vervolgens zie ik gewoon als een berg op tegen de bevalling. en de rest van de tijd kan ik me geen enkele voorstelling maken van het feit dat we straks een kind hebben. maar woensdag word ik toch echt ingeleid. dus ik neem aan dat het er wel van gaat komen...
zondag 20 december 2009
niks aan de hand
nee, echt niet.
vanmiddag sneeuwpop gebouwd met de buurkindjes, gisteren feestje, morgen ook wat dingetjes. plastic lap vervangen door picknick-kleed dat vocht tegenhoudt, maar godzijdank niet kraakt. M. werkt aan zijn plan, moet er morgen echt naar vragen. hij is wel aanzienlijk opgefleurd nou hij tot maart niet meer naar zijn werk hoeft, dat scheelt echt al de helft. ik wou dat ze hem eindelijk eens ontsloegen bij die ballentent, dan had hij tijd, geld en reden om eens uit te zoeken wat hij met zijn leven wilde.
over mijn leven: ik kan me nog steeds niet voorstellen dat we straks een echt kind hebben. kan me zelfs soms niet voorstellen dat ik dat echt wilde. zullen de zenuwen wel zijn, maar maak me soms zorgen dat het dat niet is en dat ik er nu - rijkelijk laat - achterkom dat ik eigenlijk helemaal geen kind wil. dat ik het niet kan, dat hele moederen, dat dacht ik natuurlijk al. heb al naar hulpboeken zitten zoeken, maar tot op heden nog niet echt iets gevonden waar zowel instaat hoe je een wieg opmaakt als hoe je van je kind moet houden. of het in elk geval zelfvertrouwen en veiligheid mee kunt geven, want dat houden van lukt me misschien wel, ondanks mijn nogal gevoelsarme achtergrond.
morgen maar even naar die grote boekhandel in de stad.
vanmiddag sneeuwpop gebouwd met de buurkindjes, gisteren feestje, morgen ook wat dingetjes. plastic lap vervangen door picknick-kleed dat vocht tegenhoudt, maar godzijdank niet kraakt. M. werkt aan zijn plan, moet er morgen echt naar vragen. hij is wel aanzienlijk opgefleurd nou hij tot maart niet meer naar zijn werk hoeft, dat scheelt echt al de helft. ik wou dat ze hem eindelijk eens ontsloegen bij die ballentent, dan had hij tijd, geld en reden om eens uit te zoeken wat hij met zijn leven wilde.
over mijn leven: ik kan me nog steeds niet voorstellen dat we straks een echt kind hebben. kan me zelfs soms niet voorstellen dat ik dat echt wilde. zullen de zenuwen wel zijn, maar maak me soms zorgen dat het dat niet is en dat ik er nu - rijkelijk laat - achterkom dat ik eigenlijk helemaal geen kind wil. dat ik het niet kan, dat hele moederen, dat dacht ik natuurlijk al. heb al naar hulpboeken zitten zoeken, maar tot op heden nog niet echt iets gevonden waar zowel instaat hoe je een wieg opmaakt als hoe je van je kind moet houden. of het in elk geval zelfvertrouwen en veiligheid mee kunt geven, want dat houden van lukt me misschien wel, ondanks mijn nogal gevoelsarme achtergrond.
morgen maar even naar die grote boekhandel in de stad.
donderdag 17 december 2009
altijd hetzelfde (maar dan anders)
vorige week kreeg M. van zijn zus op zaterdag een flesje whiskey. wilde hij eigenlijk niet meenemen, want dan zou hij het waarschijnlijk in een keer leegdrinken. dus ik zeg: dan verstop ik het wel. heeft hij in het begin ook voor mij gedaan met sigaretten, dat helpt goed. nee, dat was een fantastisch idee! moest ik doen. dus ik gedaan. weddenschapje erop, wat ik zou krijgen als hij het niet kon vinden en andersom, leuk. ik vond zelfs nog dat we zo leuk volwassen bezig waren met zijn tweeën.
tot ik de dinsdag erna een fles whiskey in zijn bureaula vond (terwijl ik zijn administratie aan het opruimen was, ook nog). halfleeg. maandagmiddag en avond was ik weggeweest, dus ik gokte dat hij van recente datum was. geen wonder dat hij niet zocht! dinsdagavond zat hij de hele avond boven te computeren al kwam hij af en toe een kop thee halen, woensdag was de fles leeg. en hadden we partneravond van de zwangerschapsgym. nee, gezellig. niks gezegd, pas bij thuiskomst.
ja, dat was zo, hij had whiskey gekocht want hij was maandag kwaad op zijn zus voor het geven en op mij voor het verstoppen en blablablabla. altijd verzint 'ie wel weer een zogenaamde reden om te zuipen. ik ben niet kwaad geworden, had er geen zin in, maar heb hem gevraagd voor het weekend een plan te bedenken om te zorgen dat hij op korte termijn beter in zijn vel zou zitten. positief-constructieve aanpak, kijken of dat werkt.
niks meer van gehoord natuurlijk. wel heel demonstratief alleen 1 glaasje wijn drinken elke avond, nee, bier drinken door de week ging hij nu echt niet meer doen. maar gisteravond logeerde ik bij vriendin G. in het (redelijk) hoge noorden. hij had kerstdiner met de zaak, zou nog bellen. hoorde niks, heb om half twaalf zelf maar even ge-smst, hij miste me, lag al in bed, kusjekusjekusje. kom ik vanmiddag thuis, gooi wat in de prullenbak en ja hoor: twee lege blikjes grolsch en een wikkel van een sixpack heineken. boven in de prullenbak de rest van de blikjes. na alles wat hij ongetwijfeld gedronken had bij het kerstdiner, moest er dus ook nog drie liter bier worden getankt.
de leugenaar, de lul! elke godverdommese keer hetzelfde! ik weet het inmiddels echt niet meer. word er zo moe van, steeds hetzelfde liedje, hetzelfde rondje, geen idee hoe hier uit te komen. ja, dumpen. maar dan dump ik ook de leuke man die hij OOK is. en het is nou ook weer niet zo dat hij elke avond laveloos over de bank hangt of me slaat ofzo, dus het voelt nogal overtrokken. ik zou alleen eens willen dat hij eens wat met zijn leven ging doen, iets.
en ik maak me zorgen over straks, als het kindje er is. dat hij dan door slaapgebrek en spanning en die depressie of wat het ook is in elkaar klapt. en dan? wat doe ik dan?
tot ik de dinsdag erna een fles whiskey in zijn bureaula vond (terwijl ik zijn administratie aan het opruimen was, ook nog). halfleeg. maandagmiddag en avond was ik weggeweest, dus ik gokte dat hij van recente datum was. geen wonder dat hij niet zocht! dinsdagavond zat hij de hele avond boven te computeren al kwam hij af en toe een kop thee halen, woensdag was de fles leeg. en hadden we partneravond van de zwangerschapsgym. nee, gezellig. niks gezegd, pas bij thuiskomst.
ja, dat was zo, hij had whiskey gekocht want hij was maandag kwaad op zijn zus voor het geven en op mij voor het verstoppen en blablablabla. altijd verzint 'ie wel weer een zogenaamde reden om te zuipen. ik ben niet kwaad geworden, had er geen zin in, maar heb hem gevraagd voor het weekend een plan te bedenken om te zorgen dat hij op korte termijn beter in zijn vel zou zitten. positief-constructieve aanpak, kijken of dat werkt.
niks meer van gehoord natuurlijk. wel heel demonstratief alleen 1 glaasje wijn drinken elke avond, nee, bier drinken door de week ging hij nu echt niet meer doen. maar gisteravond logeerde ik bij vriendin G. in het (redelijk) hoge noorden. hij had kerstdiner met de zaak, zou nog bellen. hoorde niks, heb om half twaalf zelf maar even ge-smst, hij miste me, lag al in bed, kusjekusjekusje. kom ik vanmiddag thuis, gooi wat in de prullenbak en ja hoor: twee lege blikjes grolsch en een wikkel van een sixpack heineken. boven in de prullenbak de rest van de blikjes. na alles wat hij ongetwijfeld gedronken had bij het kerstdiner, moest er dus ook nog drie liter bier worden getankt.
de leugenaar, de lul! elke godverdommese keer hetzelfde! ik weet het inmiddels echt niet meer. word er zo moe van, steeds hetzelfde liedje, hetzelfde rondje, geen idee hoe hier uit te komen. ja, dumpen. maar dan dump ik ook de leuke man die hij OOK is. en het is nou ook weer niet zo dat hij elke avond laveloos over de bank hangt of me slaat ofzo, dus het voelt nogal overtrokken. ik zou alleen eens willen dat hij eens wat met zijn leven ging doen, iets.
en ik maak me zorgen over straks, als het kindje er is. dat hij dan door slaapgebrek en spanning en die depressie of wat het ook is in elkaar klapt. en dan? wat doe ik dan?
zondag 29 november 2009
Z'n gangetje
De kinderkamer is af, helemaal nu. zelfs het laatste kastje hangt, we hebben een MaxiCosi (voor de prijs van een vierzitter bij de Seats & Sofa's) en het geheel is goedgekeurd door de kraamzorg. nu alleen nog een boekje zoeken met nuttige tips qua bed opmaken, in bad doen en dat soort reut en ik durf het bijna aan allemaal.
gisteren ook voor het eerst met die lap zeil onder mijn kont geslapen. daar ga ik vanavond iets anders op verzinnen, mijn god, wat afschuwelijk is dat! kraken, kreukelen, zweten, jesses. had toch al niet zo'n goeie dag. geen reden, maar zat mezelf gewoon in de weg. en lag mezelf in de weg, en stond mezelf in de weg, fietste mezelf zelfs in de weg. niet zo goed geslapen misschien. of een hormonale oprisping, dat kan ook. vandaag gaat het beter, even bij pa & moe langsgereden voor koffie en nog wat geld dat ik nog te goed had, daar knapt een mens van op.
verder moet ik ook niet zeuren hoor, alles gaat super. ik voel me meestal goed en mijn conditie is ook prima. woensdag zelfs de hele dag lesgegeven en met windkracht 8 vier keer de brug overgefietst, waarvan de laatste twee keer van en naar de sportschool. auto was bij de garage namelijk, was ik even vergeten. maar dus toch gegaan en volop meegehupst. sterker nog, als bolste van het stel kan ik nog steeds goed meekomen. wat wel weer extra sneu was voor die iets te dikke bekkenbodemtherapiestagiaire die ook een lesje mee moest doen en na vijf minuten al buiten adem was.
voorbereiden op het zwangerschapsverlof is aan de ene kant leuk, aan de andere kant lastig. juist nu komen er allerlei leuke en financieel interessante klussen voorbij natuurlijk, waartegen ik dus nee moet zeggen. ben ik niet zo goed in. en in delegeren eigenlijk ook niet, dus dat wringt. net als het niet weten wat er gaat gebeuren, hoe ik me straks voel, hoe ik tegen werk aankijk, wat ik ga doen... zag op tv weer iemand die een B&B ging beginnen, zat ik me meteen weer af te vragen of ik dat kon combineren met schrijven vanuit huis en of ik dat dan misschien wilde. en waar dan, want daar zijn we ook nog steeds niet uit. ik zwalk tussen den bosch e.o., het gooi, leiden en haarlem. M. zegt dat hij het niet weet, maar wil volgens mij stiekem naar den haag. het zal dus nog wel even duren voor we gaan verhuizen. aan de andere kant: heb ik tenminste nog even tijd om de deurposten te verven.
gisteren ook voor het eerst met die lap zeil onder mijn kont geslapen. daar ga ik vanavond iets anders op verzinnen, mijn god, wat afschuwelijk is dat! kraken, kreukelen, zweten, jesses. had toch al niet zo'n goeie dag. geen reden, maar zat mezelf gewoon in de weg. en lag mezelf in de weg, en stond mezelf in de weg, fietste mezelf zelfs in de weg. niet zo goed geslapen misschien. of een hormonale oprisping, dat kan ook. vandaag gaat het beter, even bij pa & moe langsgereden voor koffie en nog wat geld dat ik nog te goed had, daar knapt een mens van op.
verder moet ik ook niet zeuren hoor, alles gaat super. ik voel me meestal goed en mijn conditie is ook prima. woensdag zelfs de hele dag lesgegeven en met windkracht 8 vier keer de brug overgefietst, waarvan de laatste twee keer van en naar de sportschool. auto was bij de garage namelijk, was ik even vergeten. maar dus toch gegaan en volop meegehupst. sterker nog, als bolste van het stel kan ik nog steeds goed meekomen. wat wel weer extra sneu was voor die iets te dikke bekkenbodemtherapiestagiaire die ook een lesje mee moest doen en na vijf minuten al buiten adem was.
voorbereiden op het zwangerschapsverlof is aan de ene kant leuk, aan de andere kant lastig. juist nu komen er allerlei leuke en financieel interessante klussen voorbij natuurlijk, waartegen ik dus nee moet zeggen. ben ik niet zo goed in. en in delegeren eigenlijk ook niet, dus dat wringt. net als het niet weten wat er gaat gebeuren, hoe ik me straks voel, hoe ik tegen werk aankijk, wat ik ga doen... zag op tv weer iemand die een B&B ging beginnen, zat ik me meteen weer af te vragen of ik dat kon combineren met schrijven vanuit huis en of ik dat dan misschien wilde. en waar dan, want daar zijn we ook nog steeds niet uit. ik zwalk tussen den bosch e.o., het gooi, leiden en haarlem. M. zegt dat hij het niet weet, maar wil volgens mij stiekem naar den haag. het zal dus nog wel even duren voor we gaan verhuizen. aan de andere kant: heb ik tenminste nog even tijd om de deurposten te verven.
maandag 16 november 2009
hehe
M. was dit weekend weg, heb heerlijk mijn eigen plan getrokken. zo fijn. in bed net zolang (of eigenlijk kort) lezen als ik wilde, eten wanneer ik wilde. lekker geklust ook - plintjes bijgewerkt, trap gelakt, plankje geverfd, voegen in de douche gewit... alleen nog een kastje boven de commode en een eekhoornlamp en dan ben ik er helemaal klaar voor. hoewel - de uitleg over de bevalling van woensdag is me toch niet helemaal in de kouwe kleren gaan zitten. en dat je daarna ook echt een kind hebt, daar moet ik ook nog steeds aan wennen.
heb M. trouwens ook wel een beetje gemist hoor.
heb M. trouwens ook wel een beetje gemist hoor.
dinsdag 10 november 2009
rectificatie
moet ik toch zeggen dat die plinten er zeer behoorlijk opzitten. beetje kit wegverven her en der en dan is het klaar. en met maar een keer snauwen (inderdaad, verkeerde kit).
Abonneren op:
Posts (Atom)
